Dankbaar en afsluiting voor nu...

Hi ben ik weer...

Nu dat de zomervakantie eraan komt is het even een beetje te druk om te bloggen maar goed dat komt in de vakantie wel goed want dan zal ik vast genoeg leuke dingen hebben om over te schrijven voor mijn lezers :)

Er is best wel wat beweging geweest in de afgelopen weken.. Ik heb helaas ivm verzekering vergoeding afscheid moeten nemen van mijn lieve psychotherapeut... (je krijgt namelijk maar een X aantal sessies vergoed) Eigenlijk is dat ook weer zo'n achterlijk iets hier in NL.. je bent psychisch ziek en je hebt hulp nodig en dan krijg je maar een paar sessies die in de meeste gevallen niet voldoende zijn.. Maar goed het is niet anders helaas... Ik kan gelukkig nog terugvallen op de GGZ ondersteuner bij de huisarts als ik iemand nodig heb om mee te praten.. Beide dames willen me graag helpen om mijn leven weer op de rails te krijgen maar ja het zelf gaan bekostigen gaat gewoon niet.. Dus dat moet ik voor nu even zelf gaan proberen met de mensen om mij heen...

Ik kan alleen maar zeggen dat het hebben van PTSS geen pretje is en de bijkomende symptomen al helemaal niet maar op 1 of andere manier ben ik door het besef wat ik heb gekregen in mijn sessies een stuk rustiger geworden. Ik trek me veel minder aan, maar kan nu dingen ook heel zwart wit bekijken..dingen zijn zoals ze zijn en niet anders.. Ik kon dit eerst echt niet.. Ik begreep vaak bepaalde zaken niet die zich voor deden in mijn leven of kon ze niet accepteren.. Ik kies nu voor mezelf en mijn gezin.. Mijn ouders zijn belangrijk voor me... mensen die in ons leventje wil blijven verwelkomen wij altijd maar ik kijk nu wel heel sceptisch naar degene die we toelaten.. Ik wil het allerbeste voor mijn kind, en geen mensen die beweren familie te zijn van hem maar niet naar hem omkijken.. daar waak ik nu voor.. Hij verdiend mensen in zijn leven die Wel echt van hem houden en om hem geven.. En nu dat ik mijn ziekte redelijk onder controle heb (slapeloosheid en emo buien zijn er nog wel) geef ik hem alles wat hij verdiend.. En dat werpt zijn vruchten af blijkbaar want hij gaat lekker over naar groep 3 en groeit enorm in zijn persoonlijkheid..

Mijn kind is mijn universum, mijn kloppende hart en de lucht die ik adem.. Heeft even geduurd voordat ik dit gevoel weer kon voelen maar het is er weer gelukkig... Dus ben stiekem wel een beetje trots op mezelf.. Ik ben weer lekker bezig mijn gezonde voeding en probeer weer voor een paar uurtjes werk te vinden.. Dus het komt goed daar vertrouw ik op :)

Ik ben iig zo blij dat de suicidale gedachten en neigingen zo goed als weg zijn en kan alleen maar zeggen dat mijn hulp op tijd geweest is anders zat ik nu waarschijnlijk niet meer te bloggen hier maar was ik niet meer dan een herinnering geweest voor jullie... Dus daar ben ik heel erg dankbaar voor! Daarom sluit ik dit gedeelte af en werk hard door aan een nieuwe Jen!

Voor nu gaan we lekker genieten van de heerlijke vakantie en ga ik mijn kleine kerel helemaal happy maken met leuke dagjes uit en leuke dingen doen.. Lekker genieten en deze nare tijd proberen af te sluiten voor nu..

Thanks voor het lezen weer...

X J