Corona tijd

Hi,

Ik dacht er ineens weer aan om een blogje te schrijven en misschien jou ook een beetje uit de vervelende sleur genaamd Corona of Covid-19 te halen.

Ik richt me nu even op degene die ook in self quarantaine zitten met een kind of zonder kids. De afgelopen 2 weken ben ik gepromoveerd van depressieve moeder naar schooljuf, huismoeder, regeltante (nog erger dan normaal) en entertainer. Dit gevoel ken je vast wel als dit ook voor jou zo is. Toen besloten werd dat de scholen gesloten zouden worden was ik eigenlijk wel opgelucht. Want ik wist dat dit de manier zou zijn hoe ik mijn kind veilig thuis kon houden zonder de stress te hebben dat hij het virus vanuit school kon krijgen. Gaf mij op zich wel rust dat idee. Maar ja de eerste dagen was het nog even wennen hoe het allemaal geregeld zou worden met huiswerk voor hem maar vooral hoe hij op de hele situatie zou gaan reageren.
Het is natuurlijk voor de kinderen ook allemaal heel raar en vervelend, niet met je vriendjes kunnen spelen, altijd overal nog voorzichtiger zijn dan wat je normaal al doet, duizend keer per dag je handen wassen (bij wijze van) en om nog maar te zwijgen over het niet meer naar een pretpark, zwembad of bioscoop kunnen gaan omdat alles ineens dicht is. Dit alles is voor ons al lastig maar laat staan voor hun. Het ''veilige'' wereldje waarin dit alles allemaal wel gewoon kon is er ineens niet meer en nu moeten ze ineens thuis hun schoolwerkjes doen en je eigen ouders ineens gaan zien als juf of meester.. Kan mij toch echt wel voorstellen dat er genoeg om gaat in die mooie koppies.


Maar door een goede uitleg te geven zullen ze wel begrijpen wat er aan de hand is. Maar ja hoe lang blijven ze het leuk vinden om thuis te zitten?
Mijn kind valt in de risicogroep dus die kan niet gezellig met kindjes buiten spelen maar moet helaas of binnen blijven of samen met ons een stukje wandelen of zoiets dergelijks. Want een ander kind of volwassen persoon hoeft hem het virus maar te geven en hij ligt in het ziekenhuis. En dat willen we natuurlijk niet :)
Waar hij wel moeite mee heeft is dat hij niet meer zo makkelijk bij zijn grootouders op visite kan gaan, en tja dat houdt het geduld met een video gesprekje eigenlijk snel op zeg maar...

Aan de mensen die nog wel gewoon werken in deze hectische vreemde tijd. Allereerste respect voor jullie! Ik kan in deze niet naar mezelf kijken omdat ik in de afgelopen 2 jaar meerdere angsten heb ontwikkeld zeg maar. Maar elke dag weer ''normaal'' naar je werk moeten vind ik toch wel een dingetje hoor. Want ik neem aan dat ook bij jullie de angst bestaat maar wat nou als ik het krijg en het overdraag aan mijn gezinsleden.
Maar naast je werk dan ook nog de promotie krijgen tot schooljuf of meester, huishouden draaiend houden, opvang regelen, zelf ook voorzichtig zijn etc vind ik toch echt wel een pluimpje waard!

Gelukkig hebben we wel mooi weer nu, en kunnen wij nog wel veilig voor onze deur in het zonnetje zitten.. Dus laat dat bruine kleurtje maar weer komen haha!

Ik heb nog wel even een vraagje aan jullie, en hoop dat je dan even hieronder een berichtje kan achterlaten. Wij hebben een vakantie geboekt in juli en twijfelen nog heel erg wat ermee te doen. Laten staan of toch annuleren... Mocht jij hier ook mee zitten of misschien al een besluit hebben genomen laat het even weten want daar ben ik wel benieuwd naar. Ik heb de afgelopen weken weer veel gekookt en gebakken dus ik zal weer recepten maken en ze op mijn blog pagina posten ;)

Stay Safe allemaal! En bedankt voor het lezen weer....
X J